ความฝันของฉัน
อย่าแปลกใจนะคะว่าทำไมวันหนึ่งถึงได้มาเล่าความฝันให้ฟัง
เพียงแต่ว่ารู้สึกว่าวันหนึ่งที่เราตื่นขึ้นมาแล้วเรากำลังลืมอะไรบางอย่างไปเท่านั้นเอง เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อคืนฝันถึงสถานที่หนึ่ง
ในฝันตัวเองถูกพาตัวไปที่ไหนซักที่กับเด็กชายเล็ก ๆ คนหนึ่ง
ซึ่งเราเองก็ไม่รู้เลยว่าที่ที่เราไปน่ะคือที่ไหน
อยู่ตำบลอะไร อำเภออะไร
หรือจังหวัดอะไร แต่พอรู้ตัวอีกที นี่นั่นเป็นแค่บ้านหลังเล็ก
ๆ หนึ่งหลัง ไม่ได้กว้างขวางอะไร ในบ้านก็ไม่ได้มีสิ่งอำนวยความสะดวกอะไรมากนัก
แต่เป็นบ้านบนเขาริมทะเลที่มีบรรยากาศสวยงาม
เป็นเหมือนหมู่บ้านชาวประมงอะไรประมาณนั้น เล็ก ๆ
ชีวิตวันวันที่นั่นเพียงแต่ทำงานเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่ต้องมีอะไรมาก ตลอดเวลาที่อยู่ที่นั่น
ผู้คนที่นั่นมีน้ำใจช่วยเหลือกัน
มีชีวิตความเป็นอยู่ง่าย ๆ เราแค่ทำงานให้พอเลี้ยงตัวเองได้ไปวันวันเท่านั้นเอง
ตกเย็นเราก็มานอนอ่านหนังสือตรงระเบียงบ้าน
เดินเล่นชายหาด ตกเย็นก็กินข้าวกับชาวบ้าน กับข้าวง่าย ๆ พื้น ๆ
ชั่งเป็นชีวิตที่เรียบง่ายและมีความสุข
ไม่ต้องคิดเรื่องอะไรเลย
เรากับรู้สึกสงบอย่างบอกไม่ถูก
ผิดกับเด็กน้อยที่มาด้วยกัน เด็กผู้ชายที่มาด้วย มีแต่จะร้องกลับบ้าน
อ้อนให้ช่วยเขาหาทางกลับบ้านหน่อย
เราก็ได้แต่ปลอบใจว่า อย่างไรเสีย พี่จะต้องหาทางกับบ้านให้น้องแน่
แต่ขอให้พี่รู้ก่อนนะว่าตอนนี้เราอยู่ที่ไหน
แล้วเราก็มองออกไปข้างหน้า เห็นบรรยากาศที่สงบเงียบ ทำให้ใจสงบ ทำให้นึกถึงตัวเองว่า
การหาทางกลับบ้าน หมายความว่าเราจะต้องไปเจอกับชีวิตเดิม ๆ
ชีวิตการเป็นข้าราชการครูที่เราเคยภาคภูมิใจ
เคยมีความสุขกับมัน และเคยรู้สึกดีที่วันหนึ่งเราได้มาอยู่ ณ จุดนี้
แต่ในความเป็นจริงแล้วพอเราได้ไปสัมผัสกับความสงบแบบนั้น
ทำให้เรากลับมานึกถึงชีวิตเราในปัจจุบัน
การกลับมาสู่ในชีวิตปัจจุบัน ก็คือการต้องกลับมาดิ้นรนทำงาน แข่งกัน O-Net Nt ของนักเรียน
การทำ ปพ. ต่าง ๆ การจัดการงานข้อมูล การนั่งหน้าคอมทั้งวัน
การอยู่กับคนที่เราไม่รู้เลยว่าเขาจริงใจหรือรู้สึกอย่างไรกับเรากันแน่
ชีวิตแบบนั้นน่ะเหรอคือชีวิตที่เรากำลังดิ้นรนกลับไปเจอกับมัน
กับชีวิตเรียบง่ายและสงบสุขแบบนี้ อะไรกันแน่คือสิ่งเราต้องการ
ทำให้รู้สึกเลยว่าบางทีชีวิตการเป็นข้าราชการก็ไม่ใช่คำตอบสุดท้ายของชีวิตเราด้วยซ้ำ
การได้ใช้ชีวิตแบบสงบสุข เรียบง่ายก็ดูมีความสุขกว่าการได้เป็นข้าราชการครู
ที่มียศ มีเกียรติ ที่ครอบครัวภาคภูมิใจด้วยซ้ำ หรือมันคืออะไรกัน มันทำให้เราคิดได้ว่าตอนนี้เรากำลังเคลียดกับชีวิตไปหรือเปล่า กำลังทำให้ชีวิตเราทุกข์หรือเปล่า
และเราควรจะทำอย่างไรต่อไปกับชีวิตดี .....
ใครเคยมีประสบการณ์อย่างนี้
ลองแชร์หน่อยได้มะว่าความจริงคืออะไร
